Dawid Wielgus „Czy warto dorastać?”.

Nazywam się Dawid Wielgus. Pochodzę ze wsi pod Tarnowem. Urodziłem się w 2003 roku w Tarnowie. Ukończyłem Ogólnokształcącą Szkołę Sztuk Pięknych w Tarnowie na specjalizacji formy użytkowe-wzornictwo-tkanina artystyczna w 2022 roku. Jestem młodym twórcą niezależnym. Zajmuję się malarstwem oraz tkaniną artystyczną. W mojej sztuce kieruje się głównie psychiką, tym co w niej siedzi i próbuję znaleźć ujście moim emocjom, z którymi żyje na co dzień. W ostatnim czasie skupiam się bardzo na aspektach dnia codziennego, przestrzeni, w jakich funkcjonuję oraz moich własnych doświadczeniach, które nabywam będąc młodym człowiekiem wkraczającym w dorosłość. Dużo przedmiotów użytku codziennego, z których korzystam bądź też nie, bardzo wpływają na moje kształtowanie form w malarstwie i nadawania im głębszego znaczenia. Tematyka mojego malarstwa jest płynna i zależna od momentu, w jakim znajduje się w moim życiu.

To pytanie zadaję sobie co najmniej kilka razy w tygodniu i wciąż nie znam na nie odpowiedzi. Myślę, że ciężko sprecyzować i ograniczać się do odpowiedzi tak lub nie. Dorastanie to proces nieodwracalny w życiu każdego z nas zarówno fizyczny, jak i psychiczny.

Dojrzewamy do tego, żeby móc się uczyć, pracować, funkcjonować w społeczeństwie, bądź żyć na własnych zasadach odbiegających od norm społecznych. Na to wszystko wpływ ma czas i nasz umysł, który jest za to odpowiedzialny. Rozbija tematy i pomysły na czynniki pierwsze, albo nie robi tego w ogóle. Wszystko zależne jest od nas, ale jednocześnie też nie. Jesteśmy cząstkami w świecie pełnym pułapek, niebezpieczeństwa, skandali, jednocześnie żyjemy po to by kochać, by czerpać z każdego dnia naszego życia i cieszyć się nim. Serią moich prac malarskich chcę odciążyć siebie i swoje emocje oraz stworzyć im źródło tych myśli w formie malarskiej oraz przestrzennej. Chcę też pokazać, że można być artystą. Czuć się nim, pracować na etacie i mieć swoją własną motywację dążenia do celu. Dzięki temu procesowi czuję się lepiej i pomaga mi to wdrożyć się w dorosłe życie, które nie jest usłane różami, wręcz przeciwnie czasem bywa okrutne i bolesne. W ten sposób prowadzę własną autoterapię i rozświetlam tym samym wiele myśli, które siedzą w mojej głowie i podejrzewam w głowie wielu ludzi.

Kuratorka wystawy: Anna Maria Nowak

WERNISAŻ WYSTAWY 8 czerwca godz. 17:00