“Tribute to Nowosielski” Anna Śliwińska

Wystawa prac Anny Śliwińskiej

“Dobiega końca jubileuszowy rok 100 – lecia urodzin Jerzego Nowosielskiego. Odbyło się wiele wystaw i sympozjów naukowych, związanych z twórczością Profesora. Z Jego malarstwem sztalugowym, ściennym, totalnym projektowaniem i realizacjami sakralnych obiektów architektonicznych oraz monumentalnego malarstwa. Ikoną, abstrakcją i figuracją, wysublimowanymi seriami rysunków, spuścizną tekstów filozoficznych i teologii prawosławia, projektami scenograficznymi z łódzkiego Teatru Lalek i projektów kolorystycznych fasad łódzkich kamienic. Roli wykładowcy i pedagoga (mistagoga – jak sam siebie określał) w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. Ogromnie bogata twórczość i niezwykle interdyscyplinarne pole artystycznej działalności! A to wszystko w ramach przestrzeni malarstwa, którego był skromnym charyzmatykiem.

Pamiętam, jak na mojej obronie dyplomowej, zrealizowanej nietypowo, jak na tamte czasy (obrony odbywały się w pracowniach akademii) w – nieistniejącej już dzisiaj – Małej Galerii na ul. Floriańskiej w Krakowie, Profesor Jerzy Nowosielski, kończąc swoją promotorską recenzję malarskiej części przedstawionej przeze mnie prezentacji, stwierdził, że  moja aktywność twórcza przywodzi mu na myśl działalność Tadeusza Kantora, u którego był przez jakiś czas asystentem, zanim rozpoczął własną ‘karierę’ akademika. Bardzo mi to schlebiło… na dodatek Kantor związany był przecież z Tarnowem! Profesor uścisnął mi wówczas  rękę, a jego dłoń była przyjazna, miła i emanowała dobrą energią. Ten dotyk pamiętam do dzisiaj. Niezwykle serdeczny. Wszystko mi się wówczas zaczęło pięknie zgadzać! Mój niespokojny duch, natura nomada – wędrującego z pracowni do pracowni – od filmu animowanego przez tkaninę artystyczną, projektowania książki, rozlicznych pracowni  wieczornego rysunku do przestrzeni malarstwa – poczuł się zaspokojony. A nawet usatysfakcjonowany!… choć wciąż zasiewał w mojej głowie niepewność, bo przecież na ‘coś’ trzeba się w końcu zdecydować. Może to jakiś stylistyczny eklektyzm???

Wszystko zgadza się także i dzisiaj, mimo upływu – już za moment – 30-tu lat od tamtego czasu. Nadal towarzyszą mi nieustające  zmiany w doborze medium, czy języka dyscypliny  artystycznej, którą aktualnie ‘mówię’ gdy braknie słów. Nadal też pozostały dylematy. Ale dzisiaj już wiem, że albo coś jest sztuką, albo nie. I ten osąd pozostawiam sobie oraz zaangażowanemu odbiorcy.

Będę zapewne zawsze porzucała jedne techniki i materiały na rzecz drugich, nie porzucając jednak wątku wypowiedzi. Najciekawiej jest posługiwać się techniką, której się jeszcze nie zna, i budować formy, których się nie zna.”

/ Październik 2023, Anna Śliwińska /

Anna Śliwińska
Studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom w 1994 roku na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Jerzego Nowosielskiego oraz w Pracowni Tkaniny Artystycznej u prof. Ryszarda Kwietnia i prof. Lilli Kulki. Aneks w Pracowni Projektowania Książki i Typografii u prof. Romana Banaszewskiego.W 2012 roku doktorat na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Wykładowca akademicki (w latach 2016 – 2020 Akademia Tarnowska – Wydział Sztuki, Grafika; od 2020 Akademia Śląska w Katowicach – Wydział Architektury, Budownictwa i Sztuk Stosowanych, Wzornictwo). Od 1994 r. nauczyciel w Liceum Sztuk Plastycznych w Tarnowie. Od 1997 r. działalność w projekcie Międzynarodowego Festiwalu “Sztuka Książki”. Udział w około 100 wystawach w kraju i za granicą. Realizacja ponad 40 wystaw indywidualnych. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rok 2000, 2003. Stypendium Miasta Tarnowa na rok 2015 i 2018. W 2020 roku Nagroda Miasta Tarnowa za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej. Laureatka nagród i wyróżnień. Od 2016 prowadzi autorską OtwARTą Pracownię Sztuk Wizualnych w Tarnowskim Centrum Kultury.
Obszary działań: malarstwo, rysunek, sztuka obiektu i tkanina unikatowa, sztuka książki (książka artystyczna, ilustracja).