Artyści Dydaktycy ASP w Krakowie

Jan Paweł II zanim stał się papieżem, a wcześniej biskupem Krakowa, był studentem i robotnikiem. Po maturze w 1938 roku jako junak w hufcu pracy budował drogę łączącą Zubrzycę Górną z Zawoją przez Przełęcz Krowiarki. Później w 1940 roku ciężko pracował fizycznie w kamieniołomie na Zakrzówku oraz w fabryce sody kaustycznej Solvay w Krakowie. Istnieje duchowe znaczenie tego początku ciężkiej pracy studenta Wojtyły. Wspomniana budowa drogi i praca w kamieniołomie, gdzie młotem wydobywał kruszywo ze skały, pozwala zobaczyć jak ten początek odzwierciedlał się już w dojrzałej osobie Jana Pawła II i jego późniejszej pracy. Niegdyś materia skały, kamienia, w której drążył – pracując, łupiąc, rozbijając głęboko kamienne bloki – ukształtowały głębokiego człowieka, który później jako Jan Paweł II, już nie w kamieniu bezpośrednio drążąc, ale w innych materiach ludzkich, wydobywał sens podejmowanych decyzji, wskazując kierunek właściwej drogi. W pewnym sensie cały świat stał się jego miejscem pracy – kamieniołomem.

Jakże bliskie nam artystom są słowa zawarte w jego poemacie dotyczące tworzywa, natchnienia i uczestnictwa. Jan Paweł II jako poeta miał głęboką świadomość tajemnicy procesu twórczego, poszukiwania ostatecznej formy i wyrazu. Dobrze wiedział jak często jest to żmudny i złożony proces. To doświadczenie artysty. Na wystawie prezentowane obrazy, rzeźby, grafiki i obiekty dziewięciu Artystów ̶ Dydaktyków wprowadzają nas na drogę refleksji o życiowych i artystycznych wartościach, które stawiają pytania o dzisiejszy sens i znaczenie pracy, wolności, solidarności.

prof. ASP Marta Makarczuk 
Kurator wystawy