1922-1973. Przed wojną uczęszczał do III Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza w Tarnowie. Pod koniec lat czterdziestych i na początku pięćdziesiątych minionego stulecia studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Malarstwa uczył się pod kierunkiem wybitnych polskich malarzy, profesorów krakowskiej ASP – Czesława Rzepińskiego, Eugeniusza Eibischa, Zbigniewa Pronaszki i Zygmunta Radnickiego. Pierwsze swoje wystawy plastyczne Julian Grabowski organizował w Krakowie podczas studiów. Recenzentem jego prac był m.in. Piotr Skrzynecki.
Po powrocie do Tarnowa był wieloletnim pedagogiem w tarnowskim “plastyku”. Współorganizował tarnowską grupę twórczą – “Leliwa”, założył grupę młodych artystów znaną pod nazwą “Grupa 13”, opiekował się również amatorami. Malował głównie sceny rodzajowe, pejzaże, martwą naturę. Na swoim koncie miał dziewięć wystaw indywidualnych w Polsce i jedną w Paryżu. Uczestniczył też w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych.
Przez kilka lat Julian Grabowski kierował pracami tarnowskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków. Jego prace znajdują się w muzeach i zbiorach prywatnych m.in. w Polsce, Francji, RFN oraz USA. Zmarł przedwcześnie, w 1973 r. w swoim rodzinnym mieście – Tarnowie.
W 2010 r., w Tarnowskich Wodociągach, gdzie ojciec Juliana – Stanisław był kierownikiem, zorganizowano wystawę prac malarskich tego wartościowego artysty. Na otwarciu retrospektywnej ekspozycji obecny był syn Juliana Grabowskiego – Andrzej, artysta malarz, komisarz wielu wystaw plastycznych, pomysłodawca i realizator ciekawych projektów kulturalnych m.in. w Muzeum Pałac w Wilanowie. Również w tym roku jednej z ulic Tarnowa nadano imię Juliana Grabowskiego.